*روایتی کوتاه از عملیات خیبر
اسفند سال 62 بود که از طرف قرارگاه به شهید همت، فرمانده لشکر 27 محمد رسولالله(ص) دستوری داده شد. آن ماموریت در واقع انجام عملیات خیبر بود. دو گردان از 48 ساعت قبل پشت مواضع دشمن جای گرفتند. طبق برنامه قرار بود یک گردان جزیره مقابلشان را بزنند و به طرف جزیره جنوبی بروند، یک عده دیگر هم در طلائیه عمل کنند. سرانجام دست به دست هم بدهیم تا بتوانیم جاده بصره را تصرف کنیم و به سمت آنجا حرکت کنیم که موفق نشدیم به این هدف دست پیدا کنیم.
دو گردان هم متاسفانه برنگشت، فلذا حاج همت دستور داد علی رغم ضعیف شدن نیروها برویم جزیره را حفظ کنیم.
حاجی به من گفت: برادر برویم در جزیره. سوار قایق شدیم، در حالی که کسی هم ما را نمیشناخت. رفتیم پیش شهید حمید باکری تا نسبت به موقعیت خط توجیه شویم، جلسه تا شب طول کشید. موقع برگشت حاجی به من گفت: تو نیاز نیست بیایی من میروم بچهها را میفرستم پیش تو، ببرشان نقطهای که قرار است مستقر کن. ما در جزیره خیبر جایی نداشتیم. گردانها که آمدند با فاصله سه کیلومتر از هم به فرماندهها معرفی میکردیم.
اولین نفرات شهیدان عباس کریمی، سعید مهتدی، حسن قمی و سعید سلیمانی بودند که قرار شد من توجیهشان کنم تا فردا که گردانها آمدند سر در گم نشوند.
ما جزیره را تحویل گرفتیم در حالی که از لحاظ امکانات صفر صفر بودیم. با همه این احوال با شهید باکری خیلی همکاری داشتیم. شهید باکری با شهید همت خیلی رفیق بودند. اصلاً در سنگر نبودیم، چند تا آلاچیق بود که عربها زده بودند برای سایبان، با برادر رضا پناهنده که با ما آمده بود و همانجا هم شهید شد و بچه موتورآب سراسیاب بود میرفتیم زیر آنها. ما خط را که تحویل گرفتیم گردانها شروع کردن به آمدن.
به خاطر کمبود قایق میدیدم گروهان یک آمده ولی گروهان دو مانده روی زمین. در این موقعیت مجبور بودم بچهها را ستون کنم و بدهم دست حاجی، و حاجی هم ستون میکرد و میفرستاد خط. کار ما در آن مقطع همین بود. ماموریت حاجی به نیروها فقط حفظ جزیره بود و اینکه یک گردان تقویت شده سازماندهی شده دشمن را هم زمینگیر کنیم. باید تا عمق 14 کیلومتر میرفتیم داخل مواضع. تاکتیک دشمن این بود که آنها روز ما را میزدند و ما شب جوابشان را میدادیم.
عراق تاکتیکش مانند جنگ جهانی اول بود. به این صورت که اگر یک گردان از لشگر منهدم میشد کل لشگر را عقب می کشیدند برای سازماندهی و یک لشگر دیگر جایگزین میکردند و این خود زمانبر بود. هر چه هم تلاش کنند این کار نصف روز زمان میبرد.
کار شبانهروزی ما هم این بود که هر گردان را ما روز میرساندیم دست حاجی و ساماندهی میکردیم در کانالها و آماده میشدند که شب بزنند به خط و دوباره فردا صبح گردان دوم را به کار میگرفتیم. در خطمان برادر عباس کریمی و شهید موسوی و سلیمانی و حسن قمی و حسن ترابیان حضور داشتند. اینها در خط بودند، یلهایی که هر کدامشان یک فرمانده لشکر بودند، کادر حاج همت بسیار قوی بود ولی وقتی یک گردان شکست میخورد و بر میگشت به شدت بر روحیه بقیه تاثیر میگذاشت و باید 48 ساعت وقت میگذاشتیم برای ساماندهی مجدد. حدود 15 روز حفظ جزیره اینگونه دست ما بود.
شهید عباس کریمی
*مانعی که توجه شهید همت را جلب کرده بود
سه روز مانده به شهادت حاج همت، شهید اکبر زجاجی که معاون حاجی هم بود به شهادت رسید. من ایشان را آوردم عقب. در همین حین بین راه سنگر شهید باکری که تقریباً مقر ما نیز شده بود و خط، حدود 3 کیلومتر فاصله وجود داشت، در این جاده یک گرده ماهی بود با حدود 150 متر برآمدگی که لودر هم نتوانست آن را برداشته و جاده را همسطح کند. بنابراین مجبور بودیم این 150 متر را با سرعت تمام بگذرانیم با توجه به اینکه ماشینمان میآمد بالاتر از خاکریزها.
حاج همت که این وضع جاده را دید بسیار سفارش کرد تکلیف این منطقه باید روشن شود. بعد با اشاره به یکی از تانکهای دشمن که مقابل این گرده ماهی بود گفت: این تانک را ببین، این تانک میآید روی این برآمدگی و بچههای ما را میزند، چون روی این ارتفاع کاملا به خط ما اشراف دارد.
به شهید همت گفتم: یعنی تانکش را بزنیم؟
گفت: نه. این کار را نمی توانیم بکنیم چون آنها به اندازه نفر ما تانک دارند و تازه اگر شلیک کنیم نقطه زدنمان را شناسایی میکنند ولی خودمان باید در رفت و آمد مراعات کنیم
شهیدان مهدی و حمید باکری
*خبری که با شنیدن آن همت به پیشانیاش زد
در شرایطی که زجاجی شهید شده، عباس کریمی و سعید مهتدی و حسن قمی هم در خط بودند عزیز جعفری(فرمانده فعلی کل سپاه پاسداران) که فرمانده قرارگاه آن منطقه بود و 5، 4 کیلومتر با خط ما فاصله داشت تماسی با حاج همت گرفت. بعد از قطع تماس دیدم محمد ابراهیم دستش را زد به پیشانی و گفت: حضرت امام دستور داده جزیره باید حفظ شود. بعد رو به من ادامه داد: برادر شیبانی این دومین بار است که حضرت امام دستور میدهند مکانی باید حفظ شود؛ اولین بارش تنگه چذابه بود که بر اثر امر ولایت حضرت امام حفظ شد.
*دلیلی که امام(ره) برای حفظ تنگه چزابه داشتند
موقعیت تنگه چذابه بسیار سخت بود زیرا از سمت چپ زمین رملی و از راست هم آب بود، از طرف دیگر یک جادهی آسفالتهای هم پیش رویمان بود که دو ماشین سنگین به زور می توانستند از آن عبور کنند. در این موقعیت دشمن هم سینه به سینه میجنگید تا تنگه را بگیرد اما سر انجام نیروهای ما موفق شدند به لطف خدا چزابه را حفظ کنند.
حاج همت بعد از صحبت با عزیز جعفری گفت: وقتی تنگه حفظ شد متوجه نشدیم حضرت امام (ره) آن موقع برای چه روی این منطقه تاکید داشتند تا اینکه فتحالمبین شروع شد الان هم شاید متوجه تاکید بر حفظ خیبر نشویم که چه چیزی پشت این کار است؟
*پیغام سه بسیجی برای حاج همت
با شنیدن دستور حاج همت به نیروها و حفظ جزیره سه تا از بچههای باقرآباد ورامین آن شب آمدند در چادر ما و با حالت پرخاشگری گفتند حاج همت کجاست؟!
گفتم: چه کارش دارید؟
گفتند: باید به خودش بگوییم.
حاجی آنجا بود و آنها ایشان را نمیشناختند. محمد ابراهیم رو کرد بهشان و گفت: بگویید من به خودش میگویم.
یکی از آنها گفت: ما دیشب ده یازده کیلومتر زدیم به عمق خط دشمن، آخر سر همت به ما میگوید عقبنشینی کنید، یعنی چه؟!
آنها سه چهار درشت هم گفتند که به حاجی بگوییم.
حاجی گفت: چشم. همه اینها را میگویم ولی شما بدانید تکلیف بالاتر از اینهاست.
*آخرین دیدار
سه روز بعد با حاجی آمدیم نزدیک سنگر شهید حمید باکری، حمید از سنگر آمد بیرون و با شهید همت صحبتهایی کرد. سپس حاج همت به من گفت: خط را امشب باید تحویل بدهیم به لشکر قاسم سلیمانی. برادر سلیمانی هم در همین قرارگاه نشسته بود و تبادلنظر کردند.
نشانی دو نفر را دادند که میآیند برای گرفتن خط، شهید همت نشانی مرا هم به آنها داده بود. بعد از توجیه من گفت: میروم پیش برادر عزیز، شما هم که خط را توجیه کردی بیا آنجا. این آخرین دیدار من و شهید همت بود
شهید میرافضلی (نفر وسط(
*حاج همت هنگام شهادت ترک موتور چه کسی بود؟
شهید باکری به همت گفت: حاجی تو خط شما چندتا نیرو هست؟
حاج همت دو دستش را به هم زد و گفت: هیچی، 12 نفر.
شهید باکری گفت: دوازده نفر؟!
حاجی گفت: من، عباس کریمی، حسن قمی، سعید و 9 تا هم بسیجی دارم.
شهید باکری با حاجی راه افتادند به سوی قرارگاه. قبل از این موضوع که بعداً من متوجه شدم، گویا قاسم سلیمانی و حاج همت که با هم صحبت میکنند، حاجی میگوید: شما اگر به اندازه یک دسته نیرو به من بدهی، خوب است.
قاسم سلیمانی به یکی از فرمانده گردانهای بسیار شجاعش که شهید میرافضلی باشد، میگوید: یک گروهان به حاجی تا شب برسان.
میرافضلی هم پیرو این دستور، شهید همت را مینشاند ترک موتورش و میروند سمت خط. زمانی که میخواهند از گرده ماهی عبور کنند دشمن آنها را میزند.
*اولین کسی که همت را بعد از شهادتش دید من بودم
نظرات شما عزیزان: